Ιστορία του σχολείου

ΤΙ ΣΤΕΓΑΖΟΤΑΝ ΠΡΙΝ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟ ΚΤΙΡΙΟ ΤΟΥ 12ου ΛΥΚΕΙΟΥ

Λίγο πριν από την κατάρρευση του 1922, αρκετοί Έλληνες επιχειρηματίες αντιλαμβανόμενοι εγκαίρως την επικείμενη καταστροφή εκποίησαν τις περιουσίες τους στην τουρκική πλευρά και αναζήτησαν την τύχη τους είτε στην Ελλάδα είτε σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ανάμεσά τους δύο αδέλφια που είχαν βιομηχανία μπισκότων. Αποφάσισαν να τη μεταφέρουν στη Γαλλία. Πήραν το καράβι με ενδιάμεσο σταθμό (μιας εβδομάδας) τον Πειραιά. Στο ξενοδοχείο, το επόμενο πρωί κατέβηκαν για πρωινό και ζήτησαν από τον ξενοδόχο να τους φέρει μπισκότα. Εκείνος τους είπε πως τέτοια πράγματα δεν υπάρχουν στην Ελλάδα. Τα δύο αδέλφια κοιτάχτηκαν, έκαναν μια πρώτη έρευνα και τελικά αποφάσισαν να ανοίξουν το εργοστάσιο στην Ελλάδα. Ήταν οι αδελφοί Παπαδόπουλοι. Αναζήτησαν λοιπόν χώρο και τον βρήκαν στα Κάτω Πετράλωνα, όπου κατασκεύασαν ένα όμορφο πέτρινο κτίριο (σήμερα εκεί στεγάζονται το 12ο γυμνάσιο και λύκειο). Το «μπισκοτάδικο» (μεταφέρθηκε στον σημερινό χώρο στην Πέτρου Ράλλη, τέλη δεκαετίας '50) γέμισε -εκτός από μυρουδιές- την περιοχή και τους κατοίκους με μνήμες. Τότε τα μπισκότα ήταν μια ακριβή πολυτέλεια για τα παιδιά, αλλά οι Παπαδόπουλοι φρόντισαν και γι' αυτά. Από μια διπλανή πόρτα και σε πολύ χαμηλές τιμές έδιναν τα σπασμένα μπισκότα στα πιτσιρίκια της γειτονιάς.

Το κείμενο έχει παρθεί από το βιβλίο «Τα Πετράλωνα κάποτε, τα Πετράλωνα που ζήσαμε» του Δημήτρη Λιβιεράτου

• Prev
• Next